YENİ!
|
Öğrenci sevdiği öğretmenine, “Öğretmenim kalbime dokun, zihnimi aç, elimi tut, beni keşfet, beni hayata hazırla” diye seslenir. Bunları duyabilen ve gereğini yapan öğretmenler işini sanata dönüştürmüş olanlardır. Nurettin Topçu’nun da dediği gibi “Öğretmen ruhlar sanatkârıdır.” Bir Öğretmen için öğrencilerine “Sizi seviyorum, size inanıyorum, size güveniyorum.” diyebilmek ruhların fatihi olabilmektir aynı zamanda. Unutamamalıyız ki bugün kalbine dokunduklarımız yarın gönüller yapacak olanlardır. Kalplere güzel dokunabilmek ve yarının gönül inşasına sağlam tuğlalar yetiştirebilmek herkesten çok öğretmenin harcıdır. Aklında ve kalbinde bu niyetlerle sınıf kapısını aralayan ve öğrencileriyle buluşan bütün öğretmenlere iyi dersler! |
|
KEŞKE BU KİTABI BEN YAZSAYDIM Biri Amerika Birleşik Devletleri’nde diğeri de Türkiye’de öğretmenlik yapan iki insanın, okul eğitimi ile ilgili düşünce ve tespitlerinin birbirine bu kadar benzemesi size şaşırtıcı gelebilir. Fakat taraflardan biri olarak samimiyetle söylemem gerekirse gerçekten böyle bir durum söz konusudur. Birkaç ay önce kitabın kapağını ilk gördüğümde içimden “Acaba bu kitabı ben yazmış olabilir miyim?” diye geçti. Yoğun seminer programlarım nedeniyle birkaç ay gecikmeli olarak kitabı okumaya başladım. Bu sefer de içimden “Acaba Sayın Gatto benim öğretmenlik hayatımı araştırıp zihnimi mi okudu?” diye şüphelenmeye başladım. Yazarın, okula ve okulda verilen eğitime yönelik düşünceleri ile birlikte verdiği örnekler, benim konu ile ilgili düşünce ve yaşadıklarımın büyük bir kısmıyla birbirine benziyor.
Ben de öğretmenliğimin ilk yıllarından itibaren okulun çocuklar için iyi bir yer olmadığı konusunda şüphelenmeye başladım. Bu şüpheler birkaç yıl içinde derinleşti ve yaşadıklarımın etkisiyle zamanla bir tespite dönüştü. Yaklaşık yirmi yıldır okulun zararlı bir yer olduğunu düşünüyorum. Bu düşünce ile yıllardır öğretmenlik yapmaya da devam etmem bir çelişki olarak görülebilir. Ancak bunun farkında olan bir öğretmen olarak, sistemin içinde okulun zararını en aza indirmek için imkanlarım ölçüsünde sürekli mücadele içinde olduğumu bilmenizi isterim. Ne kadar başarılı olduğum tabii ki tartışılabilir. Ancak her zaman şunu savundum: Okulun çocuklar için zararlı bir yer olduğunun farkında olan bir öğretmen, bunun farkında olmayan diğer öğretmenlere göre sistemin zararlarını azaltmak için daha faydalı bir işlev görüyor demektir. Yazar, Eğitim Bir Kitle İmha Silahı isimli bu kitapta okula; yapay bir öğrenme ortamı olması, çocukların yeteneklerini öldürmesi, becerilerini geliştirmesine engel olması, zihinlerini köreltmesi, yaratıcılıklarını öldürmesi, devlete uysal vatandaş, kapitalizme tüketici, sermayeye emekçi köleler yetiştirmeye aracılık etmesi ve çocukluk dönemini uzatması gibi sebeplerle karşı çıkmaktadır. Yazar okula yönelik bu karşı duruşunu, insanların okul dışında da eğitimlerini alabileceklerine ve başarılı olabileceklerine dair örnekler vererek kanıtlamaya çalışmaktadır. Bu kitabı okumadan önce okulun çocuklar üzerindeki olumsuz etkileri konusunda Gatto ile aynı şeyleri düşündüğümü söylemeliyim. Ama onun yaşadıkları ve okula gitmeden de insanların başarılı olabileceğine dair verdiği onlarca örnek konusunda benden çok daha zengin bir birikime sahip olduğunu ve benden daha fazla araştırma yaptığını söylemek zorundayım. Meslektaşım John Taylor Gatto düşüncelerini, yaşadıklarını, gözlemlerini ve dertlerini o kadar güzel anlatmış ki, bu kitabı ben yazmış olsaydım asla bu kadar başarılı olamazdım. Kitaba güzel bir sunuş yazan ve yayıncılığını üstlenen Sayın Alparslan Durmuş’un şu anda Milli Eğitim Bakanlığı Talim Terbiye Kurulu Başkanlığı görevini yürütmekte olması da dikkate değer bir konudur. Sayın Alparslan Durmuş’tan okulların çocuklar üzerindeki zararlarını azaltacak karar ve uygulamalar beklediğimizi belirtmek isterim. Kitapta dikkat çeken diğer bir husus da ABD ve Türkiye’de eğitim aracılığıyla yapılmak istenenlerin birbirine çok benzemesi. Türkiye’yi küçük Amerika haline getirme çabalarının meyvelerini nasıl verdiğini bu kitaptan anlayabilirsiniz. Özellikle ikinci dünya savaşından sonra eğitimin bir silah olarak kullanılmasına yönelik çabalar dikkatle incelenmeli ve araştırılmalıdır diye düşünüyorum. Fırsat bulursam, kitabın içeriği ile ilgili değerlendirme notlarımı ülkemizdeki eğitim hakkında tespitlerimle harmanlayarak ayrı bir yazı olarak yayınlamayı düşünüyorum. Bütün öğretmen ve eğitimci arkadaşlarıma bu kitabı mutlaka okuyun diyorum. Saygılarımla. 06.01.2018-İstanbul Muhammet YILMAZ Öğretmen/Eğitimci-Yazar |
Eğitim Bir Kitle İmha Silahı kitabının yazarı John Taylor Gatto benden bir nesil önce Amerika Birleşik Devletleri’nde otuz yıl öğretmenlik yapmış, benim yaşlarımda emekliye ayrılmış bir eğitimci. Gatto, öğretmenliğinin son yıllarından itibaren okulun zararlı bir yer olduğu kanaatine varmış biri olarak emekli olduktan sonra bütün zamanını okuldaki eğitime karşı geliştirdiği eleştirileri yazarak ve anlatarak harcıyor.
